استقلال برخلاف پرسپولیس نباخت اما به دلیل از دست رفتن 2 امتیاز خانگی دیگر آبی ها زیر تیغ انتقاد قرارداشتند. یکی از بازیکنانی که بیش از همه به خاطر بازی ضعیفش مورد توجه قراراشت، هاشم بیک زاده بود. امیر قلعه نویی اما در کمال تعجب از بازیکنش دفاع کرد. به محض اینکه قلعه نویی از سالن کنفرانس مطبوعاتی بیرون آمد نفس، نفس زنان سراغش رفتیم. دوباره سلام آقای قلعه نویی! جوابت را می دهد و بعد از او می پرسی:" آیا بیک زاده خیلی ضعیف بازی می کند. دلیلش چیست؟!" می خنند و سرش را پایین می اندازد:" نه! کدام بازی ضعیف؟! " یعنی بیک زاده از نظر شما بازیکن خوبی بود و نمره قبولی گرفت؟ بی معطلی و انگار که منتظر چنین سوالی بوده باشد پاسخ می دهد:" بله، بهترین بازیکن من بود!" یعنی از قول شما بنویسیم که بیک زاده بازیکن خوبی بود و همه خواسته های شما را در زمین پیاده کرد؟! دوباره بی معطلی پاسخ می دهد:" بله، از قول من بنویسید بیک زاده بهترین بازیکن استقلال بود. او همه خواسته های ما را در زمین پیاده کرد!" در فکر فرو می روی! یا خودت بازی را ندیدی و یا اینکه امیر قلعه نویی از بیان این جملات منظور خاصی دارد. چگونه می توان مدافع نحوه بازی هاشم بیک زاده شد در حالی که تماشاگران پی در پی به شکل بازی او اعتراض می کردند؟ آیا امیر قلعه نویی در پی این است که در آستانه دربی روحیه بازیکنانش را حفظ کند؟ بدون شک امیر قلعه نویی همین هدف را داشت. اینکه کاری نکند بازیکنانش در آستانه دربی سست و بی روحیه بشود و گرنه کسی که برای اولین بازی هم یک بازی فوتبال را از نزدیک دیده باشد تشخیص می دهد که بیک زاده بدون شک ضعیف ترین بازیکن تیمش بود./ش