در یکى ۲ دهه اخیر بازیکنان آفریقایى با وجود تمام سختى هاى فراوان حضورى موفق در صحنه هاى ورزشى داشته اند که در فوتبال رشد آن چشمگیر بوده است. در لیگ هایى چون انگلستان و فرانسه تعداد بازیکنان رنگین پوست بیشتر از سایر لیگ هاست اما به هر حال در ایتالیا، اسپانیا و آلمان هم بازیکنان قاره سیاه در بهتر شدن کیفیت مسابقات نقش غیر قابل انکارى دارند. با افزایش ورود بازیکنان پرتوان آفریقایى به فوتبال اروپا متأسفانه پدیده زشت و شوم نژاد پرستى هم افزایش پیدا کرده اما به هر حال این پدیده زشت در زیر سایه توانایى هاى ستاره هاى ورزشى تبدیل به خاکستر شده است تا جایى که مجازات هاى سنگینى براى آن در نظر گرفته اند. آدالبرتو برتولوتى نویسنده و منتقد ورزشى نشریه گویرین اسپورتیوو در شماره جدید این نشریه ایتالیایى به بررسى وضعیت بازیکنان آفریقایى در فوتبال اروپا پرداخته که خواندن آن خالى از لطف نیست. برتولوتى در گزارش مفصل خود، یادآور شده است که در مسابقات دوره گذشته جام ملت هاى آفریقا، از ۴۰ بازیکن ۳۵ نفر آنها در تیمهاى لیگ باشگاه هاى برتر انگلستان مشغول به کار بودند. گویرین اسپورتیوو معتقد است فوتبال آفریقا از روزهایى که اولین بازیکنان اهل این قاره در لیگ هاى اروپایى کارشان را آغاز کردند، تغییر زیادى کرده است و از قول لوتر ماتئوس، کاپیتان پیشین تیم ملى آلمان و قهرمان جام جهانى، مى نویسد: جام جهانى جوانان سال ۲۰۰۷ را ببینید. نیجریه و غنا مقابل کشورهایى مثل برزیل و آرژانتین پیروز شدند. با این حال آدالبرتو برتولوتى یادآورى مى کند که هنوز هیچ تیمى از آفریقا در جام جهانى از یک چهارم نهایى بالاتر نرفته است.
پیشرفت در اروپا
نویسنده گویرین اسپورتیوو به عنوان نمونه به دیدیه دروگبا، مهاجم ساحل عاج و باشگاه چلسى انگلستان اشاره مى کند و مى نویسد یکى از عوامل پیشرفت فوتبال آفریقا، تجربه بازى در لیگ هاى عمده اروپایى براى آن دسته از بازیکنانى است که از والدینى آفریقایى در اروپا به دنیا آمده اند. این هفته نامه مى نویسد در برخى موارد شمار بازیکنان بالقوه یک کشور آفریقایى در کشورهاى اروپایى به اندازه اى است که پیشنهاد استقرار نماینده اى اروپایى براى کشور آفریقایى مطرح شده است. برتولوتى به عنوان نمونه به حضور نمایندگان فدراسیون فوتبال نیجریه در انگلستان براى دیدار با بازیکنان مطرح داراى تابعیت نیجریه اشاره کرده است و مى نویسد در رسانه هاى نیجریه با توجه به گستردگى مهاجرت شهروندان نیجریه و مشکلات ارزیابى بازیکنان نیجریه اى از راه دور تقاضاهایى براى برقرارى دفترى در لندن مطرح شده است. این هفته نامه به عنوان شاهدى دیگر یادآور شده است نیجریه مسابقات آمادگى خود را در انگلستان و در استادیوم هاى فولهام، کوینزپارک رنجرز، برنتفورد و ساوت همپتون برگزار کرده بود و مسابقات دوستانه سنگال، ساحل عاج، کامرون، توگو، مراکش و مالى عمدتاً در فرانسه برگزار مى شود.
نقش فیفا
آدالبرتو برتولوتى از زبان افان اکوکو، یکى دیگر از اعضاء تیم ملى نیجریه که در انگلستان بازى مى کند مى نویسد اینکه کسى در اروپا به دنیا بیاید اما خود را آفریقایى بداند، به خانواده او ارتباط دارد. او مى گوید: من در انگلستان به دنیا آمدم و مانند یک آفریقایى بزرگ شدم. وقتى شما به سن بزرگسالى مى رسید، یا خودتان را آفریقایى مى دانید یا نمى دانید و اگر احساس آفریقایى بودن نمى کنید، بازى کردن براى یک تیم آفریقایى هم ارزش ندارد. گویرین اسپورتیوو با اشاره به اینکه نیمى از ۱۶ تیمى که در جام ملت هاى آفریقا بازى کردند از بازیکنان به دنیا آمده در فرانسه استفاده نمودند، معتقد است وجود بازیکنانى با تابعیت دوگانه در آینده اجتناب ناپذیر است و به عنوان استدلال به پرونده بازیکنى بنام کوینسى اشاره مى کند که در هلند و از والدینى غنایى به دنیا آمد، و حتى در رده جوانان و امید براى تیم هلند بازى کرد اما فیفا با صدور حکمى، اخیراً از درخواست غنا براى حضور کوینسى در تیم غنا حمایت کرد. فیفا در حکم خود به بازیکنان اجازه داده است که تا سن ۲۱ سالگى، تصمیم خود در باره ملیت و تابعیتشان را تغییر دهند. این هفته نامه که شمار پرونده هاى اینچنینى را ۵ تا ۱۰ مورد در سال ذکر مى کند، همچنین به ۲ بازیکن اشاره مى کند که در جام جهانى زیر ۱۷ سال در سال ،۲۰۰۱ با تیم فرانسه قهرمان شدند اما اکنون براى تیم هاى ساحل عاج و تونس بازى مى کنند. جروم شمپین، یکى از مشاوران نزدیک سپ بلاتر، رئیس فیفا، به آبزرور مى گوید: موضوع برقرارى عدالت به سود آفریقاست.
فرهنگ اروپایى فوتبال
با این حال افان اکوکو به گویرین اسپورتیوو مى گوید بزرگ شدن این بازیکنان تحت فرهنگ اروپایى فوتبال به این معنى است که آنها به اندازه بازیکنان بزرگ شده در آفریقا ماجراجو نیستند، تمام تیم ها به یک شیوه بازى خواهند کرد و اکثر بازى ها کم هیجان شده اند. کلاود له روى، مربى غنا هم با این گفته موافق است. او مى گوید: هرچه بازیکن بیشتر در آفریقا بازى کند و دیرتر به اروپا برود بهتر است. مارسل دسایى، بازیکن غنایى تبار هم، که به خاطر خدماتش به تیم ملى فرانسه، نشان افتخار نیز دریافت کرده است، تأیید مى کند که روند بازگشت فوتبالیست هاى آفریقایى به قاره خودشان تا اندازه اى آثار تکنیکى منفى داشته است. او مى گوید: فوتبال آفریقا فرق کرده است. خلاقیت و اصالت کم شده اما مقابل آفریقا منافعى هم به دست آورده است و فوتبال این قاره از نظر نحوه اجرا و تاکتیک بهتر شده است.
قهرمانى در جام جهانى؟!
برتولوتى در نهایت به امید بازیکنان و تیم هاى آفریقایى براى قهرمانى در جام جهانى اشاره مى کند. نویسنده این هفته نامه از زبان دیدیه دروگبا مى نویسد: ما (ساحل عاج) توان کافى براى شکست دادن چلسى را هم در اختیار داریم برتولوتى در تأیید یادآور مى شود که ساحل عاج در ۷ تیم آرسنال، چلسى، بارسلونا، سه ویا، لیون، بنفیکا و اشتوتگارت که همگى در جام قهرمانان باشگاه هاى اروپا حاضر هستند، بازیکن دارند اما دروگبا معتقد است بازیکنان آفریقایى به صورت انفرادى جالب توجه هستند و تیم هایشان به اندازه مجموع توان بازیکنان آنها قدرت و کارایى ندارند. او مى گوید: آن چیزى است که ما باید یاد بگیریم، شاید از تیم هایى مثل ایتالیا و آلمان.