صدای رقص پرچمهای آبی در دستهای عاشق تو تنها سخنی است که سکوت سرد ورزشگاهها را در هم میشکند. آهنگ ترانههای همیشه دلنشین تو و رقص پرچمهای همیشه در اهتزاز، شوق آبی بودن را به من و تو میبخشد و فریادهای من هم آوا با تو از حنجرهام برمیخیرد، اما صدای فریادهای من در هیاهوی فاصلهها هنوز نشکسته است هر چند خیلیها در تلاش هستند که با ایجاد فاصله در هر شرایطی به من و تو و مکتب پرافتخارمان ضربه وارد سازند. زهی خیال باطل، حال که شیراز این شهر «عالم راز» استقلال را به نبرد دیگری دعوت کرده است، مطمئن باشید باحضور من و تو این استقلال شکستنی و شکست دادنی نیست. حافظیه، هواداران استانهای فارس، اصفهان، اهواز، تمامی شهرهای ایران را میطلبد و فینال جام حذفی در شیراز هواداران را فریاد میزند. آخ چه صفایی دارد در پایان 90 دقیقه بازی تماشایی، نماز شکر پسران آبیدل در حافظیه و سپس زیارت حرم مطهر شاهچراغ. بیایید، بیایید که پسران آبیدل شاگردان با وقار پرویز مظلومی در حافظیه شما را انتظار میکشند چرا که در حضور شما و با یاری شما میخواهند جشن قهرمانی برپا دارند، هر چند این فینال را از استقلالیهای خوزستان گرفتند ولی آبیدوستان خوزستانی به قدری متعصب هستند که عشق ابدی خود را در حافظیه تنها نگذارند. چه لذتبخش است که با قهرمانی استقلال در جادههای منتهی به شیراز، دل ای دل به راه انداختن و با شعار استقلال قهرمان شده، خدا میداند که حقشه، صفا و عشق و علاقه خود را به رخ مدعیان مکتب آبی بکشیم. بیایید، بیایید تا ثابت کنیم درخت استقلال شکستنی نیست. این استقلال با پیراهن آبی، همیشه قهرمانه، هواداران! مبادا در حافظیه محبوب دلمان، پسران آبیدل را تنها بگذارید.