تصور اینکه استقلال در غیاب تیموریان و کیانوش رحمتی تاکتیک 1-3-2-4 خود را حفظ کند بسیار غیرممکن است. اگر این دو بازیکن در ترکیب استقلال نباشند و آبی‌ها بخواهند با این روش مقابل سپاهان بازی کنند باید از فریدون زندی یا بازیکنی به نام توحید غلامی به عنوان 2 هافبک دفاعی خود استفاده کنند که بازی دادن به بازیکنی مثل غلامی که کمتر در ترکیب اصلی استقلال قرار گرفته یک ریسک بزرگ محسوب می‌شود.
با توجه به این شرایط استقلال بایستی روش بازی خود را تغییر دهد. برای مثال یا 2-4-4 بازی کند یا 3-3-4. هر چند که ابزار لازم برای اجرای این روش هم به خوبی در اختیار مربیان استقلال نیست اما با توجه به اینکه بازی دادن به بازیکنی همچون غلامی ریسک بزرگی به حساب می‌آید بازی کردن با یکی از این دو روش چندان بد نیست. روز گذشته صحبت از این بود که اگر استقلال با یکی از این دو سیستم بازی کند چه کسانی در ترکیب اصلی قرار می‌گیرند اما در آخرین لحظه خبر رسید که جذب بازیکنان جدید که طی یکی دو روز آینده انجام خواهد شد دست کادر فنی استقلال را برای اجرای همان روش 1-3-2-4 باز خواهد گذاشت و به این ترتیب استقلال روش بازی خود را حفظ خواهد کرد؛ کاری که کادر فنی هم علاقه فراوانی به آن دارد؛ یعنی تغییر ندادن پی در پی روش بازی اما چگونه بازیکنان جدید می‌توانند نیاز کادر فنی استقلال را فراهم کنند؟ اگر خط میانی استقلال را مبهم‌ترین جای موجود میان خطوط سه‌گانه استقلال بدانیم و ترکیب خط دفاعی را دست نخورده تصور کنیم هافبک دفاعی عصای استقلال مقابل سپاهان از میان زندی، ساموئل، بازیکن ترینیداد و توباگویی و الونگ انتخاب خواهد شد.
البته شانس زندی از همه بیشتر است و به‌طور قطع یکی از دو بازیکن دیگر کنار او قرار خواهند گرفت. 3 بازیکن پشت مهاجم هم که کاملا مشخص هستند؛ شریفات در راست، جباری وسط و یوسفی چپ. آرش برهانی هم احتمالا در نوک حمله قرار خواهد گرفت.