علیرضا محمد مدافع مصدوم پرسپولیس گفت: به خاطر برخى از مسائل حس مى کنم سرمربى تیم به من اعتقاد ندارد. وى اظهار داشت: پس از اینکه در بازى با استقلال آسیب دیدم سریعا مرا به بیمارستان آتیه منتقل کردند. متأسفانه باید اعلام کنم ۵۰ دقیقه در این بیمارستان فقط درد مى کشیدم. هیچ کس نیامد بگوید که تو چه دردى دارى؟او افزود: به همین دلیل اعتراض شدیدى در بیمارستان داشتم، حتى دکتر هم به نشانه حمایت از من با مسئولان این بیمارستان مشکل پیدا کرد. اگر خودم براى جاانداختن دستم دست به کار نمى شدم مطمئن باشید این بیمارستان هیچ کارى براى من انجام نمى داد. محمد تاکید کرد: وقتى دیدم وضعیتم خوب نیست، خودم دست خودم را جا انداختم. یک پزشک در بیمارستان نیامد بگوید حالتان چطور است و نمى دانم آیا وقتى یک مصدوم با لباس ورزشى به یک بیمارستان مى رود نباید به وضعیت او زودتر از ۵۰ دقیقه رسیدگى شود؟وى خاطرنشان کرد: باید تشکرى ویژه از آندرانیک تیموریان داشته باشم، او هنگام مصدومیت به من دلدارى دارد. حتى به من چندین بار زنگ زد و احوالم را پرسید اما دریغ از مسئولان تیم خودم. مدافع پرسپولیس یادآور شد: قبل از دربى انگیزه فراوانى داشتم تا خودم را ثابت کنم. با درد و بدون درد به آب و آتش زدم و تمرین کردم اما نمى دانم چه اتفاقى افتاد که از اول بازى من به میدان نرفتم البته این نظر کادر فنى بود اما وقتى که من مى دانم مى توانم به پرسپولیس کمک کنم چرا نباید این اجازه به من داده شود. من ۴ سال است که در پرسپولیس هستم و هیچ مشکلى نبود، حالا نمى دانم در این چند هفته اخیر چه اتفاقى افتاده که باید این مسائل را تحمل کنم.وى افزود: باور کنید خیلى ناراحتم. از یک طرف درد مى کشیدم از یک طرف ناراحت شکستى بودم که در دربى کسب کردیم. واقعا تمام مسائل از دستم خارج شده بود اما متأسفانه وقتى که من مصدوم شدم و حتى بعد از بازى با سیاه جامگان ابومسلم در دیدارى دوستانه در اردوى مشهد دچار مشکل شدم هیچ کس حرفى در این باره نزد که محمد مصدوم است. همه جا عنوان شد که من دعوا کرده ام اما باز هم فردى از سوى باشگاه این خبر ر ا تکذیب نکرد. محمد افزود: پس از این همه مشکل خوب شدم و تمرین کردم من با استیلى مشکلى ندارم؛ اما به دیدار او مى روم تا حرف هایم را با او بزنم. استیلى اگر نیازى به من ندارد دلیلى نیست در این تیم بمانم. حالا هم که آسیب دیده ام و ۵هفته تقریبا دور از پرسپولیس خواهم بود. باور کنید غم دلم زیاد است و نمى دانم چطور باید آنها را بازگو کنم. من نظرم این است که نمى شود دوستى یک طرفه باشد. باید علاقه بین طرفین دوطرفه باشد.وى ادامه داد: خودتان در دربى ۷۱ دیدید وقتى به میدان آمدم از جان و دل مایه گذاشتم تا شرمنده هواداران نشویم اما تلاش من مؤثر نبود. اگر من در دربى بودم قطعا اجازه نمى دادم برخى از اتفاقات بیفتد. چون به خودم اطمینان داشتم. در بهترین شرایط ممکن آماده حضور در دربى بودم اما نمى دانم چرا به من این فرصت داده نشد و این اعتماد به من نمى شود به همین دلیل جایى مى روم که به من اعتماد شود.مدافع پرسپولیس در پاسخ سوالى که آیا مى دانید حق ندارید به تصمیم سرمربى تیم اعتراض کنید، گفت: بله صد در صد قبول دارم. مربیگرى سلیقه اى است. شاید ایشان به من اعتقادى ندارد و مربى تیم مى تواند مرا از تیم خودش بیرون کند. چون استیلى همه کاره حال حاضر پرسپولیس است و نظرش قابل احترام است. من به ایشان هیچ جسارتى نمى کنم اما اعتقادم این است که اگر یک نفر به بازیکنى اعتقاد ندارد بهتر است اعلام کنم. حرف اول و آخر را در پرسپولیس استیلى مى زند و من در این باره حرفى نمى زنم و به او فشار نمى آورم اما این درد و دل هاى من است که مى خواهم بگویم.اگر یک نفر به من اعتماد نداشته باشد نمى توانم نظر او را عوض کنم، پس مى روم جایى کار کنم که بتوانم اعتماد طرف را جلب کنم به همین دلیل به احتمال فراوان بعد از صحبت هایش با حمیدخان در این فصل تصمیمات جدیدى خواهم گرفت. محمد در ادامه صحبت هایش با اشاره به مصدومیت قدیمى اش نیز گفت: ببینید من زمان کرانچار، قطبى، وینگادا و على دایى با مریضى و سرم وارد زمین شدم و بهترین عملکردم را براى پرسپولیس داشتم. در نیم فصل اول در زمان آقاى دایى تنها بازیکنى بودم که در تمام بازیها فیکس بودم اما در نیم فصل دوم به خاطر یکسرى اتفاقات در دو سه بازى به میدان نرفتم اما همیشه آماده بودم و دایى حقم را مى داد اما اکنون کمى شرایط فرق کرده است. من همیشه با هر فردى یا هر تیمى که باشم از جان و دل مایه مى گذارم شما در دربى ۷۱ دیدید چقدر من پریدم تا روى سر کرار ضربه بزنم و آن طور به زمین برخورد کردم اما یک نفر از باشگاه پرسپولیس به من زنگ نزد که بپرسد زنده ام یا نه!وى افزود: پارسال وقتى که مصدوم شدم اولین نفر على دایى به من زنگ زد همه جا مصاحبه کرد و گفت علیرضا محمد این شرایط براى او پیش آمده و مصدوم تیم من است اما اکنون نه تنها اسمى از من برده نشد، بلکه یک زنگ هم به من نزدند که قوت قلبى برایم باشد؛ ایرادى ندارد خدا بزرگ است. آرنج دستم شکسته، اما چند عکس انداخته ام تا تکلیف نهایى ام مشخص شود. قطعا پنج هفته نمى توانم پرسپولیس را همراهى کنم. اما هواداران این را بدانند باتوجه به مصدومیتى که داشتم به خاطر شکست در دربى ۷۱ نمى دانم شب را چطور به صبح رساندم. باور کنید شکست تلخى بود و امیدوارم زودتر بتوانم این خاطره تلخ را از ذهنم دور کنم. به عنوان عضو کوچکى از پرسپولیس واقعا از هواداران عذرخواهى مى کنم.