این بار استقلال از خود یک چهره جدید را نشان داد. چهره تیمى که تمام گل هایش را مهاجمانش مى زنند و دیگر نیازمند گل هافبک ها و مدافعان نفوذ کرده نیست. استقلال براى مقابله با نفت تهران با انگیزه و به دنبال فرار از منطقه سقوط، چشم دوخت به هنر مهاجمانش که حالا با اضافه شدن سیدصالحى دوباره مجالى براى عرض اندام و نمایش خود پیدا کرده اند. هنرى که در نیم فصل اول کمتر تا به این حد از تکامل مجال خودنمایى یافته بود. هنر جایگیرى، هنر ضربه زنى و هنر تمام کنندگى...
•••
گل اول استقلال ساده است. یک سانتر خوب از جواد شیرزاد که نیمکت نشینى پس از دو پاس گلش، از او یک چپ پاى با انگیزه تر ساخته، به همراه یک قیچى برگردان زیبا از فرهاد مجیدى که انگار تمام نمى شود و انگار هنوز حرف هاى زیادى براى گفتن دارد تبدیل شد به موقعیت گل. ضربه فرهاد را حسین آشنا برگرداند اما از اینجا به بعد فاز دوم حملات استقلال شروع شد. فازى که در نیم فصل اول از آن خبرى نبود. فاز جایگیرى و ریباند. فرهاد زد و آشنا برگرداند و سیدصالحى راحت ترین گل دنیا را زد.
یک هیچ به نفع غریزه مهاجمى که جایگیرى را بلد است.
•••
گل دوم استقلال. مجتبى جبارى رو به دروازه نفت تهران پا به توپ و آماده ارسال پاس، آرش برهانى را مى بیند. پاس چپ جبارى مقابل برهانى به زمین مى آید. آرش دو بار ضربه را مى زند و هر دو بار توپ به دفاع و دروازه بان حریف مى خورد.
پس از آن نوبت مى رسد به سیدصالحى که دوباره مزد جایگیرى در جاى مناسب را دریافت کند. او در زمان مناسب در مکان مناسب قرار دارد و ضربه نهایى را مى چسباند به تور. تمام!
•••
گل سوم. فرهاد مجیدى که با اضافه شدن آرش، یک خط عقب آمده تا از تله یارگیرى فشرده نفتى ها خارج شود، خط دفاعى نفت را خوب بررسى مى کند و پاس را مى فرستد به منطقه صفر، جایى بین مدافع اول و مدافع دوم که آرش برهانى با سرعت به سمت آن حرکت کرده. حسین آشنا یک صدم ثانیه دیر متوجه این حرکت مى شود و یک صدم ثانیه بعد از آرش به توپ مى رسد. پاس آرش قبل از دست آشنا توپ را لمس مى کند و دروازه حریف باز مى شود.
این بار هنر دو مهاجم موقعیت ساز، یکى مجیدى و دیگرى برهانى، براى استقلال گل مى سازد.
•••
تصور کنید میلاد میداودى هم بود و جاى شریفات بازى مى کرد. تصور کنید شریفات و برهانى ذخیره هاى طلایى ارتش پرویز مظلومى بودند. کدام تیم مى توانست مقابل این تیم قد علم کند؟
•••
استقلال در خط حمله اش مهاجمانى دارد که هنر تمام کنندگى، هنر جایگیرى و هنر ضربه زنى را به حد کمال دارند. هیچ خط حمله اى در لیگ ایران به این اندازه خطرناک، گلزن، گلساز و با انگیزه نیست نه پرسپولیس با مهاجمان یک بازى در میانش، نه سپاهان با مهاجمان کم انضباطش و نه ذوب آهن که بهترین گلزنش را این روزها در جنگ و دعوا با سرمربى خود مى بیند.