افشین قطبی، مقصر توقعات ایمان

بازیکنی که در اوج ناآمادگی به تیم ملی دعوت می‌شود در حالی که در تیم خود جایگاهی ندارد و پاداش ناآمادگی‌اش را با دعوت دوباره به تیم ملی می‌گیرد، دیگر نمی‌توان در برابرش ایستاد! چندان هم غیر قابل پیش‌بینی نبود که ایمان پای سفر به چین و کره جنوبی مصاحبه‌ای با این مضمون که نیمکت‌نشینی‌ام در استقلال فنی نیست را برابر مربیانش قرار بدهد و حتی مسوولان باشگاهش را هم متهم به بی‌توجهی کند! افشین قطبی با دعوت از ایمان حالا هم به تیم خود ضربه می‌زند و هم به استقلال. آیا امروز این تصویر در ذهن دیگر ملی‌پوشان ایجاد نمی‌شود که معلم‌شان میان شاگردان فرق می‌گذارد و از آن بدتر شاگرد محبوبش را مقابل باشگاهش قرار می‌دهد؟ اگر افشین جای پرویز مظلومی بود امروز چه احساسی داشت؟ می‌ایستاد، دم نمی‌زد، مصاحبه نمی‌کرد و تصمیم همکارش را می‌ستود؟ افشین قطبی در آخرین مصاحبه خود چنان با کلمات بازی کرد که قلب هر شنونده‌ای را در قدم اول می‌آزارد و ناچار می‌کند با او همدردی کند: «من بازیکنی را به تیم ملی دعوت می‌کنم که تشنه بازی کردن باشد.»
جمله‌ای است پر معنی. او واژه پر طمطراق تشنگی را چنان مقابل بینندگان و شنوندگان خود قرار می‌دهد که انگار همه بازیکنانش در اوج تشنگی و شاید به تعبیر دیگری از او «گرسنگی» به تیمش دعوت شده اند. قطبی با کدام اطلاعات بازیکن به تیم ملی دعوت می‌کند؟ آن هم بازیکنی که دو روز قبل از بازی با سپاهان هیچ نشانی از عطش در چهره‌اش دیده نمی‌شود، معلم خود را گول می‌زند و از زیر بار تمرین فرار می‌کند. افشین برای نظر همکاران خود هیچ ارزش و احترامی قایل نیست! پس حس تعامل میان مربی تیم ملی و مربیان باشگاهی کجا می‌رود؟ آیا دعوت از ایمان ناآماده تو دهانی به همکاری نیست که روزانه بیش از 5 ساعت از وقت خود را با این بازیکنان می‌گذراند؟
به تعبیر قطبی، ایمان تشنه بازی بود در حالی که رفتار او در حین تمرین‌های تیمش این را نشان نمی‌داد. قطبی پاداش این اهمال، سستی و غفلت را با دعوت به تیم ملی می‌دهد که معتقدیم پوشیدن این پیراهن ولو در تمرین‌ها هم مقدس است. پس باید به کسی هدیه‌اش کرد که برای تصاحب آن متحمل زحمت و کوشش چشمگیر شده باشد.
افشین قطبی خود را در پرده‌دری ایمان مبعلی چقدر مقصر می‌داند؟ اگر تشنگی به تعبیر او این است که بازیکنی در اوج ناآمادگی به تیم ملی دعوت شود نمی‌توان منتظر پاسخی از جانب او بود. البته انتظاری هم جز این نیست. وقتی از دیدگاه قطبی میلاد میداودی تشنه نیست و ایمان مبعلی تشنه، هیچ گاه نمی‌توان انتظار شنیدن پاسخی قانع کننده از سرمربی تیم ملی داشت...