کاملا متین و بجا...... حرفهایی که بارها تکرار میشه.! ولی بازهم یک سری از دوستان بقول معروف مته به خشخاش میکشن!!! من به نظرات آن دسته از عزیزان مخالف هم احترام میذارم! ولی باید یه مقدار فقط یه مقدار منصفانه قضاوت کنیم!!! خودمن با یه سری از تفکرات امیرخان شدیدا مخالفم؟؟؟! ولی به سبک وسیاق فنی ش برنمیگرده!؟ ولی دراین شک ندارم که بهترین مربی تاریخ ایرانه!!! پس بامید موفقیت همه عزیزان استقلالی و البته بامید قهرمانی آخرفصل بعداز یک فصل پرفراز و نشیب و خون دل خوردن.... ان شاء الله.....

کاشکی یه روز ما ایرانیام از احساسی تصمیم گرفتن دست برداریم و عاقلانه راجب چیزی تصمیم بگیریم . آقای قلعه نویی همیشه بهترین نتایجو گرفته حتی این فصل با وجود انبوهی از مشکلات کاشکی انقد پیش داوری نمیکردیم و با چند تا باخت امیر خانو محاکمه نمیکردیم کاشکی مثل روزای اوجش پشتش بودیم ، پشت کسی که واقعا ارزششو داره کسی که واقعا برای استقلال کم نذاشته.......................

فقط امیر از پس مشکلات استقلال و دشمنیهایی که بر علیه تیم میشه برمیاد اینو لطفا لحاظ کنین که هر تیمی روزای خوب و بد داره پس ناعادلانه قضاوت نکنید

یه داستان واقعی برای بعضی از آدمها که قدر چیزهای که دارند، رو نمیدونن!!! البته این داستان بلاتشبیه و بلا نسبت میباشد! خواهشا بد برداشت نشه و خدای ناکرده به کسی نسبت داده نشه!!! فقط میخوام بگم که آدمهای قدر نشناسی نباشیم!!!!

قصاب با دیدن سگی که به طرف مغازه اش نزدیک می شد حرکتی کرد که دورش کند اما کاغذی را در دهان سگ دید. کاغذ را گرفت. روی کاغذ نوشته بود «لطفا ۱۲ سوسیس و یه ران گوشت بدین». ۱۰ دلار همراه کاغذ بود. قصاب که تعجب کرده بود سوسیس و گوشت را در کیسه ای گذاشت و در دهان سگ گذاشت.
سگ هم کیسه را گرفت و رفت.

قصاب که کنجکاو شده بود و از طرفی وقت بستن مغازه بود تعطیل کرد و به دنبال سگ راه افتاد.
سگ در خیابان حرکت کرد تا به محل خط کشی رسید. با حوصله ایستاد تا چراغ سبز شد و بعد از خیابان رد شد.
قصاب به دنبالش راه افتاد.
سگ رفت تا به ایستگاه اتوبوس رسید نگاهی به تابلو حرکت اتوبوس ها کرد و ایستاد.
قصاب متحیر از حرکت سگ منتظر ماند.

اتوبوس امد, سگ جلوی اتوبوس آمد و شماره آنرا نگاه کرد و به ایستگاه برگشت. صبر کرد تا اتوبوس بعدی امد دوباره شماره آنرا چک کرد. اتوبوس درست بود سوار شد.
قصاب هم در حالی که دهانش از حیرت باز بود سوار شد.
اتوبوس در حال حرکت به سمت حومه شهر بود و سگ منظره بیرون را تماشا می کرد. پس از چند خیابان سگ روی پنجه بلند شد و زنگ اتوبوس را زد. اتوبوس ایستاد و سگ با کیسه پیاده شد. قصاب هم به دنبالش.

سگ در خیابان حرکت کرد تا به خانه ای رسید. گوشت را روی پله گذاشت و کمی عقب رفت و خودش را به در کوبید. این کار را باز هم تکرار کرد اما کسی در را باز نکرد. سگ به طرف محوطه باغ رفت و روی دیواری باریک پرید و خودش را به پنجره رساند و سرش را چند بار به پنجره زد و بعد به پایین پرید و به پشت در برگشت.
مردی در را باز کرد و شروع به فحش دادن و تنبیه سگ  کرد.
قصاب با عجله به مرد نزدیک شد و داد زد: چه کار می کنی دیوانه؟ این سگ یه نابغه است. این باهوش ترین سگی هست که من تا به حال دیدم.

مرد نگاهی به قصاب کرد و گفت: تو به این میگی باهوش؟ این دومین بار تو این هفته است که این احمق کلیدش را فراموش می کنه.

پائولو کوئلیو

نتیجه اخلاقی: اول اینکه مردم هرگز از چیزهایی که دارند راضی نخواهند بود. و دوم اینکه چیزی که شما آنرا بی ارزش می دانید، بطور قطع برای کسانی دیگر ارزشمند و غنیمت است. سوم اینکه بدانیم دنیا پر از این تناقضات است. پس سعی کنیم ارزش واقعی هر چیزی را درک کنیم و مهم تر اینکه قدر داشته های مان را بدانیم